Kireçlenmelerde Diz Çevresi Osteotomileri
Osteotomi kelimenin tam anlamıyla “kemiğin kesilmesi” anlamına gelir. Diz osteotomisinde, tibia (kaval kemiği) veya femur (uyluk kemiği) kesilir ve ardından diz ekleminin bir bölümündeki baskıyı hafifletmek için yeniden şekillendirilir.
Diz osteotomisi, diz ekleminin sadece bir tarafını hasar vermiş olan erken evre osteoartritli bir hastada kullanılır. Hasar görmüş eklem tarafındaki ağırlığı azaltarak, bir osteotomi artritik bir dizde ağrıyı hafifletebilir ve fonksiyonu önemli ölçüde iyileştirebilir.
Açıklama
Diz ve bacağınızdaki kemikler düzgün bir şekilde hizalanmazsa osteoartrit gelişebilir. Bu, dizinizin iç (medial) veya dış (lateral) tarafına ekstra stres yükleyebilir. Zamanla, bu ekstra baskı, kemikleri koruyan pürüzsüz artiküler kıkırdağı aşındırabilir, dizinizde ağrı ve sertliğe neden olabilir.
Avantajlar ve Dezavantajlar
Diz osteotomisinin üç amacı vardır:
Ağırlığı dizin artritli kısmından daha sağlıklı bir alana aktarmak
Kötü diz hizalamasını düzeltmek
Diz ekleminin ömrünü uzatmak
İşlemin avantajları şunları içerir:
Başarılı bir osteotomi, kendi diz anatomini koruyarak bir eklem değişiminin ihtiyacını birkaç yıl geciktirebilir. Bir osteotomi iyileştikten sonra fiziksel aktivitelere herhangi bir kısıtlama yoktur – favori aktivitelerinize katılabilecek, hatta yüksek etkili egzersiz yapabileceksiniz. Ancak osteotominin bazı dezavantajları da vardır:
Ağrının hemen azalmasını beklemek osteotomi sonrasında parsiyel veya total diz protezi ile karşılaştırıldığında öngörülebilir değildir. Osteotomi sonrası iyileşme genellikle daha uzun ve daha zor olabilir çünkü hemen operasyon geçiren dizinize ağırlık veremeyebilirsiniz. Osteotominin iyileşmesi zaman alır, yaklaşık olarak 6 hafta sürer. Bazı durumlarda, daha önce bir osteotomi geçirmek sonraki total diz protezi ameliyatını daha zorlu hale getirebilir. Parçalı diz protezi ve total diz protezi sonuçları o kadar başarılı olmuştur ki, diz osteotomisi daha az yaygın hale gelmiştir. Bununla birlikte, hala birçok hasta için bir seçenek olmaya devam eder.
İşlem
Diz artriti için yapılan çoğu osteotomi, dizin iç (medial) bölmesine çok fazla stres yükleyen bir çarpık hizalamayı düzeltmek için tibia üzerinde (kaval kemiği) gerçekleştirilir.
Tibial osteotomi ilk kez 1950’lerin sonunda Avrupa’da yapıldı ve 1960’larda Amerika Birleşik Devletleri’ne getirildi. Bu işleme bazen yüksek tibial osteotomi (HTO) denir.
Bu işlem iki farklı şekilde gerçekleştirilebilir:
Bir kemik grefti parçası veya sentetik kemik, tibianın medial tarafına yerleştirilir ve bir plaka ve vidalarla sabitlenir. Tibianın dış (lateral) tarafından bir kemik parçası çıkarılır. Cerrah medial kama açtığında veya lateral kama kapattığında, bacak düzelir. Bu, dizin sağlıklı tarafındaki kemikleri daha da yakınlaştırır ve artritik, hasar görmüş tarafın kemikleri arasında daha fazla alan yaratır. Sonuç olarak, diz ağırlığı daha eşit bir şekilde taşıyabilir, ağrılı taraf üzerindeki baskıyı hafifletir.
Uyluk kemiğinin (femur) osteotomileri aynı teknikle yapılır. Genellikle bir çarpık diz hizalamasını düzeltmek için yapılırlar.
Ortopedik cerrahınız sizinle hangi tekniği kullanacaklarını tartışacaktır.
Diz Osteotomisi için Adaylar
Diz osteotomisi, 60 yaşın altındaki ince, aktif hastalar için en etkilidir. İyi adayların özellikleri:
Dizin sadece bir tarafında ağrı olması Diz kapağının altında ağrı olmaması Ağrının çoğunlukla aktivite sonucu ya da uzun süreli ayakta durma sonucu ortaya çıkması. Adayların cerrahiye girmeden önce dizini tamamen düzleştirebilir ve en az 90° bükülmesi gerekir.
Romatoid artriti olan hastalar osteotomi için iyi adaylar değildir. Ortopedik cerrahınız sizin için diz osteotomisinin uygun olup olmadığını belirlemenize yardımcı olacaktır.
